Onder de leden: Lara Kowsoleea

 

Lara Kowsoleea is zangeres, DJ, zangdocente en assistent van een theaterdirecteur. Daarnaast is ze artiestenmanager in wording.

Je bent afgestudeerd als communicatiekundige. Hoe ben je in de muziek terechtgekomen?
‘Poeh, ik was tijdens de middelbare school al bezig met allerlei hobbybandjes. Tijdens mijn studie werd ik gescout door Sony Columbia voor Mach4, een meidenbandje gemodelleerd naar de Spicegirls: één blonde, één donkere enz. Het was de tijd van de boy- en girlbands, en elke platenmaatschappij wilde het succes evenaren van formaties als de Backstreet Boys en de Spicegirls. Mach4 hield het niet lang vol en ik ging door met andere muzikale projecten. Na mijn studie ben ik gaan werken als communicatiemedewerker bij het Utrechts Centrum voor de Kunsten. Maar ik wilde toch liever spelen, en heb dat uiteindelijk jaren fulltime gedaan. Ik ben wel altijd communicatieprojecten blijven doen, als freelancer, bijvoorbeeld voor bandjes waarin ik speelde of voor kunstinstellingen. Eigenlijk heb ik altijd gezocht naar een balans tussen hoofd en hart.’

Je bent een jaar of tien geleden ook DJ geworden. Hoe zit dat?
‘Ik kwam er alleen voor te staan en moest in m’n eentje meer gaan verdienen. Het DJ-en kwam op mijn pad en bleek heel goed te werken voor mij en m’n opdrachtgevers. (Ik blijf het overigens bizar vinden dat een DJ zoveel meer verdient dan een muzikant, maar maak daar dankbaar gebruik van.) Ik ben een sfeer-DJ, niet een technische. Ik treed vooral op bij evenementen, bedrijfsfeestjes en borrels. Echt een sfeermaker op de achtergrond. Dat past goed bij me, ik heb me als muzikant altijd meer dienend opgesteld en heb nooit echt de behoefte gevoeld om beroemd te worden. Ik ben bijvoorbeeld al jarenlang backing vocaliste, bij verschillende bands en artiesten; stond op het podium achter artiesten als bijvoorbeeld Michelle David & the True Tones, Belle Perez, Kate Ryan, de Nederlandstalige funkband De Fonk. Laat een ander maar shinen, mooi als ik daaraan kan bijdragen.’

Maar je blijft niet alleen op de achtergrond; zo zing je in een Gospelgroep met Michelle David, ben je in België een veelgevraagd zangeres en ben je leadzangeres van Danspaleis Van Kooten, een 70’s en 80’s tributeband, samen met Kasper van Kooten.
‘Ja klopt, vind ik ook allemaal heel erg leuk om te doen! Met Danspaleis Van Kooten hadden we vlak voor corona een theatertour geboekt voor 2021, maar die tour werd door corona helaas gecanceld.’

Corona hakte er bij jou ook flink in?
‘Kun je wel zeggen, ik heb ruim anderhalf jaar bijna geen werk gehad; ook een tour met Michelle David & the True Tones werd gecanceld, net als bijna al mijn boekingen. Gelukkig had ik als communicatiespecialist wel iets om op terug te vallen; zo deed ik o.a. de communicatie voor ‘Songwriters United’; een werkgroep van schrijvers van Nederlandse nr1-hits, die zich hard wilden maken voor een beter verdienmodel in het huidige streaming landschap van de muziekbusiness. Corona werd zo voor mij een tijd van investeren in werkzaamheden buiten het podium. Ik ben op een middelbare school gaan werken als parascolair zangdocent, waar ik leerlingen wekelijks na schooltijd lesgeef. Sinds begin vorig jaar ben ik ook parttime assistent van de directie en Raad van Toezicht van Theater De Lieve Vrouw in Amersfoort, een baan waarin voor mij de liefde voor communicatie en cultuur samenkomen. Toch weer die balans tussen hoofd en hart, haha. Daarnaast ben ik me tijdens corona gaan verdiepen in het artiestenmanagement. Ik had al ervaring in het managen van bands, maar wilde meer leren, onder meer via masterclasses. Ik heb toen meerdere jonge artiesten gesproken, maar er was tijdens corona niet genoeg werk voor een artiest om te managen. Nu er weer meer werk is komt er vast wel weer een artiest op mijn pad.’

Je ambitie om iets te doen als artiestenmanager bracht je in contact met de Kunstenbond. Hoe zit dat?
‘In feite komt dat door de laatste driedaagse cursus muziekindustrie van de Ntb/VCTN die ik volgde. Organisator Alexander Beets behandelde de thema’s livecircuit, content-exploitatie en belangenbehartiging. Ook waren er gastsprekers aan het woord over o.a. fair pay voor muzikanten, online exploitatie, het regelen van subsidies, kortom, een cursus die ik graag wilde volgen. De cursus was alleen toegankelijk voor leden. Een andere reden om lid te worden waren de argumenten van Will Maas, voorzitter van de vakgroep Muziek/Ntb van de Kunstenbond. Ik ken Will al jaren uit de muziek, hij speelt ook in een duettenproject van mij. Kijk, ik dacht eigenlijk heel lang, zoals zoveel muzikanten: ik heb als zangeres geen instrumentenverzekering nodig, dus waarom zou ik lid worden? Als je niet naar een conservatorium bent gegaan, kom je niet zo snel in aanraking met een bond en denk je er verder niet over na. Iemand moet je er een keer goed op wijzen. Will wees me er op dat de Kunstenbond al een hoop voor me had gedaan, bijvoorbeeld tijdens corona. Ook het Nationaal Podiumplan was zonder de Ntb niet tot stand gekomen. Het gezamenlijk belang noemde hij het, en zo is het ook: door een bond te steunen sta je samen sterk en krijg je als beroepsgroep meer gedaan bij de overheid. Zo simpel is het eigenlijk.’